Wit voor de ogen

De beklimming van de Mont Ventoux begin mei leverde al veel ‘mistige” sneeuwbeelden op, maar tijdens de loop op de flanken van de Stelvio werd het vandaag pas echt wit voor de ogen: de laatste vijf kilometer gingen door een sneeuwlandschap alsof het nog volop wintersporttijd is.

Het ‘wit voor de ogen worden’ is natuurlijk in alle opzichten een prettige ervaring. Letterlijk: schitterende beelden.  Figuurlijk: heel ontspannen heb ik de 21 kilometer en 300 meter afgelegd in een tijd van 1 uur, 58 minuten en 8 seconden. Geen moment werd het zwart voor de ogen, zoals eerder weleens ervaren tijdens beklimmingen van cols van dit niveau.

Ik had me ook voorgenomen de krachten optimaal te verdelen en dus niet te snel van start te gaan. Die aanpak is volledig gelukt. Tijdens komende wedstrijden moet ik daar mijn voordeel mee gaan doen.

Voor mijn loopmaat Stefan verliep de beklimming ook naar wens. In 2 uur en 38 minuten haalde hij de top. Op sommige stukken, vooral in de laatste kilometers tussen de witte sneeuw, zag hij het wel wat donkerder in dan ik. Niet echt zwart, maar enige grijstinten straalde hij toch wel uit.

Op het moment dat ik dit tik staat zijn gezicht alweer volledig op ‘wit’. Dus alle reden om kleurrijk af te sluiten: ook van zijn kant gaat het licht op groen voor de beklimming van de Stelvio morgen per fiets.

Op naar nieuwe topmomenten! (en tijden).

De Stelvio lonkt

Morgen vertrek ik met Stefan, Anja, Hans en Annie naar de Stelvio. Als het op de Duitse autosnelwegen een beetje meezit, zijn we ongetwijfeld vroeg in de avond in Bormio, het leuke stadje aan de voet van de beruchte berg. Ik heb er zin in. Na de marathon van Leiden half mei en vorige week een 10 kilometer in Oss (35 minuten) wordt het nu weer tijd voor een heuveltje. Zo’n 20 kilometer klimmen, zo’n 1600 meter hoogteverschil overwinnen is altijd weer kicken. Zeker op de Stelvio, de berg die alles biedt wat wij als ‘kale Nederlanders” van een col verwachten. Ik ga voor een tijd binnen de 2 uur. Met mijn huidige conditie en kracht moet dat lukken. Hoewel ik ook weet dat het verkeerd inschatten van de verdeling van krachten dodelijk kan zijn. Laten we dus maar gewoon lekker gaan genieten, een TOPMOMENT beleven op de flanken van deze heroïsche berg. En dan zien we boven wel welke tijd het heeft opgeleverd.

Mijn eerste blog

Er zit weer een echt topmoment aan te komen. Via TOPMOMENTEN.nl kun je lezen over mijn beklimmingen vorig jaar van de Mont Ventoux en De Stelvio. Ik noemde dat: echt top! Zo beleefde ik ’t in ieder geval.

En daarom kijk ik ook weer uit naar het tweede bezoek aan de Stelvio. Met overigens ook in gedachte om deze berg volgend jaar met een groep te bezoeken, zoals dit jaar van 1 tot 4 oktober de Mont Ventoux met de Missie Mont Ventoux. Waarover ook veel meer info op TOPMOMENTEN.nl . Ik houd het nu kort, maar de komende tijd ga ik uitvoerig berichten over mijn Stelvio-ervaringen. De inhoud van mijn eerste blogs gaat dus sowieso naar grote hoogte.

Groeten Tjerry