Spareribs als dope…

Of ze een duidelijk beeld hebben van de uitdaging die ze aangaan, waag ik te betwijfelen. Het Gennepse Dichterbij-cliëntentrio Erwin, Guido en Mark weet dat de Stelvio een flinke puist is, ergens in Italië. Maar de heren zien het qua zwaarte als een leuk opstapje naar een echte uitdaging, de Alpe d’Huez. Mijn inmiddels meerdere keren herhaalde opmerking dat de Franse Alp niet aan de Stelvio kan tippen, krijgt geen vat.

Het is een mooi stel, Erwin, Guido en Mark. Stoere knapen, waarvoor een pilsje en een sigaretje heilig zijn. Maar ook alle drie al vele maanden overtuigd van een succesvolle beklimming eind augustus van de Stelvio. Heuveltjes in de buurt van Gennep vormen immers ook geen probleem…

Inmiddels heb ik een aantal keren met Erwin, Guido en Mark getraind. En langzaam maar zeker krijg ik ook geloof in een goede afloop. Onder andere dankzij een van hun begeleidsters, de zelf uiterst sportieve Saskia. Een duidelijke motivator voor het Stelvio-trio. Ze heeft de heren aan het trainen gekregen met een wekelijkse frequentie. Behalve overtuigd van het kunnen beklimmen van de Stelvio, zijn Erwin, Guido en Mark nu ook overtuigd van het feit dat je daarvoor moet trainen. Een hele stap verder in de goede (sterk opwaartse) richting.

Zelfs een trainingsrit van60 kilometerzit inmiddels in de benen. Met eigenlijk hetzelfde gemak als drie maanden geleden een retourtje Heijen – Gennep. Voor wie topografisch wat minder is onderlegd: opgeteld en wel, inclusief omrijden, zo’n10 kilometer. Ja, over de progressie zijn Saskia, als vaste coach, en ik als incidentele trainer gewoon dik tevreden.

We geloven dan ook zeer dat de laatste maand van voorbereiding door zowel Erwin als Guido en Mark serieus wordt ingevuld, met voldoende trainingsarbeid vanuit eigen motivatie. Hoewel, ik moet wel iets bekennen: in samenspraak met Saskia heb ik de heren dope  toegestopt. De eerste keer tijdens een training in Berg en Dal, de tweede keer na afloop van de60 kilometerzware trainingsrit. Wellicht volgt op bijna2800 meterhoogte, eind augustus op de Stelvio, een derde portie. Ik hoef er niet voor naar een apotheek ergens in België. Het is gewoon in Nederland volop verkrijgbaar. Legaal, bij iedereen om de hoek. Het zijn namelijk spareribs. Bij voorkeur in een onbeperkte hoeveelheid.

Spareribs als dope… Ik weet niet of Gesink er ooit de Tour de France mee gaat winnen. Maar dat Erwin, Guido en Mark er de Stelvio mee bedwingen, die overtuiging is inmiddels toch wel heel groot.